ความคิดที่จะไม่เป็นอีวิลควีนทำให้ฉันนอนไม่หลับ
ยิ่งฉันคิดมากเท่าไหร่ ฉันยิ่งขนลุกมากเท่านั้น
เป็นเรื่องปกติขิงเหล่าเทพนิยายที่จะเดินตามรอยที่พ่อแม่เดินมา
แต่ฉันก็ไม่อยากเป็นคนร้ายเลยนี่ ฉันอยากจะทำให้โลกมีความสุขมากกว่านี้
เมื่อตอนฉันยังเป็นเด็ก ฉันสามารถร่ายมนต์ทำให้ดอกไม้กลายเป็นผีเสื้อได้
แต่แล้ววันหนึ่งมนต์ของฉันก็เริ่มแปลกๆ มันทำให้ไฟลุกท่วมดอกไม้ไปหมด
จากนั้นมามนต์ของฉันก็ไม่เคยทำอย่างที่ใจฉันต้องการเลย
เหมือนตอนที่ฉันพยายามช่วยแมวของเพื่อนบ้านลงต้นไม้
แทนที่มันจะทำให้แมวลงมาอย่างสบายๆแต่กลับเหวี่ยงเจ้าแมวลอยข้ามบ้านไป
ตอนนั้นฉันคิดว่าฉันได้ก่อเรื่องแน่ๆแต่แม่กลับภูมิใจในตัวฉันมาก
แม่บอกว่าเธอคาดหวังมนต์ดำจากฉันมาตลอด เธอจึงซื้อรองเท้าหนามคู่ใหม่และเสื้อโค้ทสีดำสนิทให้กับฉัน
ถึงฉันจะชอบมันมากแต่ฉันก็รู้สึกแย่กับสิ่งที่ฉันได้ทำลงไป
จริงๆแล้วฉันจะโดนว่าเฉพาะเวลาทำดีเท่านั้น
แล้วฉันก็ผล็อยหลับไป ฝันว่าสักวันฉันจะเปลี่ยนชะตาตัวเองได้
The thought of not being the Evil Queen kept me up all night. The more I thought about it, I felt mother-goosebumps on the back of my neck. It's the way of fairytales to follow in your parent's fabled footsteps, but I truthfully never wanted to be a bad guy. I always wanted to make the world happier.
When I was a little girl, I would cast spells to make flowers burst into butterflies! Then one day my magic just didn't work right, and instead the flowers would burst into flames.
Ever since then, my magic backfires whenever I use it for good. Like the time I tried to rescue the neighbor's cat from a tree. Instead of gently easing it down, the tree flung the cat across the neighborhood. I thought I was in trouble, but my mom beamed with pride. She said "black magic" was expected from me, and rewarded me with a shopping trip for new spiked black shoes and a coat of infinite darkness. Even though I loved my new outfit, I felt horrible for what I did. In fact, the only times I did get in trouble was when I was nice.
I finally fell asleep, wishing that there was some way to change my destiny.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น