ฉันหาราเวนไปทั่ว
จนในทีสุด เมื่อไม่มีที่ให้หาแล้ว ฉันก็กลับไปที่ห้องสมุด และเธออยู่นั่น!
โชคดีจริงๆ ฉันเล่าเรื่องทั้งหมดให้เธอฟัง แต่เธอไม่เข้าใจ
อาจเป็นเพราะฉันพูดภาษาปริศนาอีกแล้ว ฉันจึงพาเธอไปยังห้องของเทพนิยายที่หายไป
I searched all over
for Raven. Finally, when there was nowhere else to look, I went back to the library,
and there she was! What luck! I tried to tell her what happened, but she
couldn't understand. Maybe I was speaking Riddlish again. So, I just took her
to the Vault of Lost Tales.
เมื่อฉันพาเธอไปหาบรรณารักษ์กริมม์
เขาปิดหนังสือที่เขาอ่านอยู่อย่างดัง
When I brought her
to Librarian Grimm, he slammed the book he was reading.
“กลับกลอกแล้วขัดสนิม
กำจัดออกไปให้กลายเป็นผง”
*แปล: น่าโมโหจริงๆ ฉันตามหามนต์บทนั้นมานานแค่ไหนแล้วนะ
"Flipping
flapjacks ripping rust! Cutting corners dawn to dust!"
*Translation:
"I'm frustrated! How long until I find the spell I need?"
ฉันเข้าไปหาเขา
“เกือกม้า ใบโคลเวอร์ เท้ากระต่าย ขนนก เพื่อน เราจงแบ่งปัน”
*แปล: คุณโชคดีแล้ว ฉันและราเวนจะช่วยคุณเอง
I approached him.
"Horsehoes, clovers, rabbits feet! Feathers, friends, we share a seat!"
*Translation:
"Lucky for you, Raven and I are here to help you."
ภาษาคำทายต่อไปนั้นยุ่งเหยิงไปหมด
แต่เมื่อเขาชี้มาทางราเวน ฉันค่อนข้างมั่นใจว่าเขาหมายถึง “ฟังนะ ลูกสาวของอีวิลควีน โชคชะตานั้นเป็นปรัมปรา เมื่อเธอกล่าวขำสาบานในวันสาบานตนว่าจะเยนเรื่องราวของเธอเอง
ทุกๆคนจะมีอิสระในการเลือกตอนจบที่แสนสุขของตัวเอง”
The next bit of
Riddlish was a jumble. But when he pointed at Raven, I'm pretty sure he meant,
"Listen, daughter of the Evil Queen. Destiny is a myth. If you pledge
on Legacy Day to rewrite your own destiny, everyone will be free to choose
their own Happily Ever After."
ยอดไปเลย! มันเป็นสิ่งที่ราเวนอยากได้มาตลอด เธอไม่ต้องเป็นอีวิลควีน
ไม่มีใครต้องเดินตามทางของพ่อแม่ตัวเอง แม้แต่ฉัน!
Tea-riffic! It's
everything Raven always wanted! She doesn't have to be the Evil Queen! Nobody
had to follow their parents' stories! Not even me!
เดี๋ยวนะ...แม้แต่ฉันเหรอ?
ฉันรักที่จะเป็นแมดแฮทเตอร์คนต่อไปนะ
ปาร์ตี้น้ำชา...เกมปริศนาคำทาย...ความสนุกของการคุยกับกระต่ายพูดได้...งั้นฉันไว้ค่อยกังวลทีหลังแล้วกัน
ในที่สุดราเวนก็มีความหวัง และตอนนี้ เธอก็ต้องการตอนจบที่แสนสุข
Wait a spell... not
even me? I love that I get to be the next Mad Hatter. The tea parties... The
riddle games... The fun with talking bunnies... Oh well, I'll worry about that
later. Raven finally has hope. And right now, she needs a Happily Ever After.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น